Tvinne, tvinne...

Å tvinne mor rundt lisjefingeren er vel noko dei fleste har gjort....eller?
At små born og til og med babyar manipulerer, og tvinnar oss godt rundt lisjefingeren er det i vertfall ikkje tvil om. Ein kan vel av og til lure på kor bevisst det er når dei er så små som Marius, men...

I dag sat Marius og kosa seg i stolen sin. Han kika på mamma, tok eine leika i handa og heldt den utanfor stolen. Så slapp han den på golvet, og kikar lurt på mamma igjen, med eit blikk som seier: "Skal ikkje du plukke den opp att til meg då?"
Skal tru kva ein liten gut som Marius tenkjer når han gjer det? Er det bevisst?


"Dinna leika der var fin.."













"Skal tru ka som skjer viss ej kasta den på golvet?? Ser du på, mamma?"













"Oisann, der datt den visst..hmm.."


















"Hihi, der gjorde ho det. No lurte ej ne godt! Men...ops! No ser ho mamma litt oppgidde ut...best å leite fram premiegliset så ho verte blide igjen."










"Ditte gliset klarikkje ho å stå i mot, det veit ej! Gjett ken som e sjefen i huset då?"







"Ej prøva igjen ej.."









"Oi, der datt den, gitt..."
















"He ho tenkt på plukke den opp, skal tru?"



















"Haha, jammen gjekk ikkje det bra dinne gongen også! Ho mamma gjer akkurat sånn ej vil!"